บันทึกหลอน EP.5 พยาบาลสยอง (อ่านเรื่องเต็ม) มี..วิดีโอ [คลิปเต็ม]

เรื่องชวนขนลุกครั้งนี้ เกิดขึ้นตี 3 ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง นอนเฝ้าไข้น้า อยู่ ๆ ก็ต้องสะดุ้ง...กลางดึก

เรื่องราวครั้งนี้... มาจากประสบการณ์จริงของ คุณอ้วน... ที่นอนเฝ้าไขคุณน้า ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง... ประมาณ ตี 3... ก็ต้องสะดุ้งกลางดึก มีผู้หญิง.. ในชุดพยาบาลสีขาว มายืนอยู่ใกล้เตียงน้า แล้วพูดว่า... บ้านอยู่ไหน... อยู่กับใคร... พอสักพักหนึ่ง น้าผม... สะดุ้งขึ้นมา และก็ร้องแบบหลุด ผมกลัวแล้ว... ผมกลัวแล้ว... ผมกลัวแล้ว...

เรื่องต่อจากนี้ ติดตามกันได้ใน #บันทึกหลอน :
วิดีโอ #คลิปเต็มEP5 ตอน พยาบาลสยอง



บันทึกหลอน EP.5 ตอน พยาบาลสยอง (อ่านเรื่องเต็ม)

พิธีกร: เรื่องนี้ มาจากประสบการณ์จริงของ คุณอ้วน

คุณอ้วน: เหตุการณ์ครั้งนี้ เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลขนาดเล็กแห่งหนึ่ง ในตัวอำเภอเมือง และเกิดขึ้นในตอนที่ น้าป่วย แล้วต้องไปนอนรักษาตัว ที่โรงพยาบาล 3 วัน คือหน้าที่ของผมเนี่ย ผมจะสลับกับพ่อ 2 คน คือ พ่อผมจะมาช่วงเช้า และผมจะไปเฝ้าช่วงกลางคืน เปลี่ยนกันอยู่อย่างนี้

คุณอ้วน: คือ... วันนั้นเป็นคืนสุดท้ายแล้วล่ะ คือ... พรุ่งนี้ ต้องออกจากโรงพยาบาลล่ะ ...นอนคืนสุดท้ายแล้ว ก็จะออกล่ะ

คุณอ้วน: แล้วทีเนี่ย คือ ผมเป็นคนนอนเฝ้า ผมก็ต้องลุกขึ้นมา เกือบทุกชั่วโมงครับ เพราะว่า ผมก็ต้องลุกขึ้นมาดูเค้าบ่อย ๆ ใช่มั้ยพี่ ว่า น้าเราเป็นอย่างไรบ้าง หรือไม่บางทีก็... อาจจะต้อง สะดุ้งขึ้นมา เพราะว่า พยาบาลก็ต้องคอยมาตรวจไข้ ตรวจอะไรพวกนี้ และให้ยา...

พิธีกร: แล้วที่ห้อง... ที่คุณน้าอยู่ เป็นห้องยังไง เป็นห้องพิเศษ หรือห้องรวม

คุณอ้วน: ไม่ใช่ห้องพิเศษครับ เป็นห้องผู้ป่วยรวม ก็จะมีประมาณ 10 เตียง ประมาณนี้ ไม่เกินนี้ เพราะมันเป็นโรงพยาบาล ไม่ใช่โรงพยาบาลใหญ่

คุณอ้วน: คือ... คืนนั้น เค้าก็ปิดไฟนอนกันหมดแล้ว มันดึกแล้ว ...ผมก็นอน ...นอนข้างล่าง หมายถึงว่า ตรงพื้นข้างล่างใต้เตียง ปูสาดนอน... (สาด คือ เสื่อ ภาษาอีสาน)

คุณอ้วน: คือผม... สะดุ้งขึ้นมา ประมาณ ตี 3 ผมจำได้ ตอนเวลานั้นนะ ด้วยความมืด ผมก็เห็น.. เอ๊ะ ใครมายืนอยู่ ตรงข้าง..ข้าง เตียงน้าเรา คือ น้าเราก็นอนอยู่ หลับอยู่



คุณอ้วน: ผมได้ยิน... ได้ยินเค้าพูดว่า บ้านอยู่ไหน อยู่กับใคร อยู่อย่างเงี่ย... คือ ผมสังเกตว่า เค้าพูดอะไรว่ะ คือ ถ้าจะมาซักประวัติอะไรยังงี้ เค้าก็ซักไปแล้วนี่ ก่อนจะมาเข้า หรือว่า แล้วมันไม่ใช่เวลา ที่จะต้องมานั่ง ซักประวัติ มันไม่เกี่ยวอะไรกับการรักษาเลย

พิธีกร: ที่เรา... เรา... เรา... เห็นว่าเป็น..??

คุณอ้วน: เป็นผู้หญิง ใส่ชุดพยาบาล... เป็นพยาบาลเลยครับ เป็นชุดพยาบาลสีขาวเลย

พิธีกร: อ๋อ... เห็นชัดมาก...

คุณอ้วน: แต่... แต่... แต่ผมไม่ได้เห็นหน้าเค้านะ เพราะผมนอนอยู่ข้างล่าง ผมก็ค่อย ๆ ขยับตัว เห็นแต่ข้างหลังเค้า แต่ลักษณะการยืนของเค้าเนี่ย เป็นยืนตัวตรงมาก

พิธีกร: ก็คือ... เหมือนยืนทื่อ แข็ง..แข็งเลย

คุณอ้วน: ทื่อ... ทื่อ... แล้วก็ยืน...มอง ก้มมอง...น้าเรา ที่นอนอยู่ ส่วนน้าเราก็ไม่ได้ตื่น ผมก็ผิดสังเกตว่า เอ้ย... ทำไมจะมาซักประวัติ ...ทำไมไม่ถามผม

พิธีกร: อืม...

คุณอ้วน: จริง ๆ ควรจะถามผมนะ เพราะผมเป็นญาติ

พิธีกร: อ้า... ถามคนเฝ้าไข้...

คุณอ้วน: แล้วคนไข้ ก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมา ทำไมเค้าไม่ปลุก ...เค้าก็พูด วนไปวนมา อยู่อย่างเงี่ย... บ้านอยู่ไหน... อยู่กับใคร...

คุณอ้วน: ผมก็ว่า... ไม่ใช่ละ.. ผมก็ถอยออกมา พอสักพักหนึ่ง น้าผม... สะดุ้งขึ้นมา สิ่งแรกที่ผมเจอ คือ น้าผม...แบบ เหมือนคน... หลุดน่ะพี่

พิธีกร: ครับ คือ ตกใจเหรอ ?

คุณอ้วน: ร้องแบบหลุด ร้องแบบ... เหมือนคนกลัวน่ะพี่

พิธีกร: กรี๊ด... อะไรแบบนี้ไหมครับ ??

คุณอ้วน: ร้อง... บอกว่า ผมกลัวแล้ว... ผมกลัวแล้ว... ผมกลัวแล้ว... อย่างเงี่ย

พิธีกร: อ่า.. ครับ...



คุณอ้วน: ผมกลัวแล้ว... เหมือนคน... คือ ตอนแรก ผมเข้าใจว่า เค้าอ่ะ อาจจะหลอน ด้วยฤทธิ์ยา อะไรเนี่ย หรือฝันร้าย ฝันอะไรสักอย่าง ผมก็รีบวิ่งเข้าไปดู

พิธีกร: อืม.. ครับ...

คุณอ้วน: แต่.. พยาบาลคนนั้น ยังยืนอยู่นะ ผมรีบเข้าไปดู พอสักพักหนึ่ง น้าผม... เหมือนคนช็อก..นะพี่ หมดสติ ช็อกแบบ... ตึ๊กไปเลยนะ ตัวเกร็ง ตัวเกร็งปึ๊บ แล้วก็ช็อกไปเลย

พิธีกร: สลบไปเลยเหรอ ??

คุณอ้วน: ทีนี้... พอเค้าช็อกปึ๊บ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงใช่ป่ะ ?? ผมก็ต้อง.. ต้อง.. ต้อง... โดยสัญชาตญาณน่ะ เราเป็นญาติอ่ะ เราต้องหัน... หันไปถามพยาบาลว่า มันเกิดอะไรขึ้น ในจังหวะที่ผมหันไป

พิธีกร: ครับ...

คุณอ้วน: โอ้โห... มัน... มันไม่ใช่แล้วพี่ ...มันคือ หน้าพยาบาล มัน.. มันไม่เห็นอะไรเลย นอกจาก... เลือด กับน้ำหนอง ที่แบบ... เต็มหน้าเลยอ่ะ ลูกตา จมูก ปาก อะไร..คือ มันเปื่อยหมดแล้วครับ

พิธีกร: เจอ... เละเลยเหรอ ?? (ถามด้วยน้ำเสียงสูง)

คุณอ้วน: ใช่ครับ... คือ...เละแล้ว ยืนตัวตรงอ่ะ

พิธีกร: แต่คือ... เสื้อผ้า ก็ยังเป็นชุดพยาบาลสีขาวอยู่... แต่หน้านี่...เละ ?

คุณอ้วน: แต่ช่วง.. ช่วง... ชุดของเค้าด้านหน้า จะมีคราบเลือดไหลอยู่ มันหยด..หยด ลงมา มันเปื่อย.. มันเปื่อยเลยครับ เปื่อยเป็นเละ ๆ เลย ผมก็... ผมก็สะดุ้ง ตกใจ

พิธีกร: ทำไงอ่ะ..??



คุณอ้วน: ด้วยความ... พี่เคยกลัว เวลากลัวมาก ๆ กลัวจนเกิดความโกรธไหมครับ

พิธีกร: กลัวสุดขีด.. ยังงี้เหรอ..??

คุณอ้วน: พอเรากลัวมาก ๆ เนี่ย มัน... มันจะมีจุดหนึ่งที่ว่า มันโกรธ.. มันโมโห.. มันสติหลุดอ่ะ... ต้องทำอะไรสักอย่าง ผมตัดสินใจ ผมเหมือนกับว่า คือกลัวนะ... แต่..ไม่ชอบอ่ะ คือ กระโดดถีบ แบบหลับหูหลับตา.. ถีบ...?? พี่...??

พิธีกร: อ่ะ..ก็คือ หันหน้าหนี หลับตา แล้วก็...ถีบใส่เข้าไป

คุณอ้วน: อ่ะ...อ่ะ เพื่อ... คือเรา... เราตั้งใจว่า เราจะถีบเค้าออกไปไกล ๆ

พิธีกร: อ่า...

คุณอ้วน: ในเวลานั้น มันเกิดขึ้นเร็วมาก ถีบปึ๊บ มันก็เหมือนกับว่า เราก็ไม่ได้ถีบโดนอะไรนะ ?? เหมือนเตะลม ถีบลมอะไรเนี่ย พอลืมตามาอีกทีหนึ่ง ก็...ไม่เจอละ

พิธีกร: ครับ... อืมมมม....

คุณอ้วน: ในขณะที่... ทีเนี่ย... คนอื่นเค้าก็เริ่มตื่นกันหมดละ พวกพยาบาลอะไร เค้าก็วิ่งมาเปิดไฟ ชุลมุนวุ่นวายแล้ว คือ ผมก็... รีบบอกให้พยาบาลว่า ช่วยมาดู... คนป่วยเตียงนี้หน่อย คือ น้าผมเนี่ย เค้าช็อก... ช็อกไป... ผมไม่รู้จะทำยังไง

พิธีกร: อืมมมม.... ครับ...

คุณอ้วน: เค้าก็วุ่นวายกันเลย คือ ผม... ยังพอมีสติอยู่บ้างนิดหน่อย ผมตัดสินใจ เดินมานอกห้อง ...นอกห้องผู้ป่วยนะครับ

พิธีกร: ก็คือ เดินออกจากห้องผู้ป่วยรวม ออกมาที่ทางเดิน

คุณอ้วน: ครับ... ตอนนั้น มันก็ประมาณ เหตุการณ์มันประมาณ ครึ่งชั่วโมงได้ พอเดินออกมา ก็รีบโทรหาพ่อ...ว่า มันเกิดอะไรขึ้น พ่อบอกว่า พ่อกำลังจะมา ในขณะที่ผม... วางสายเสร็จ กำลังจะเดินย้อนกลับไป เพื่อจะดู... อาการของน้า..ว่า มันคืออะไร อยู่ ๆ พยาบาลคนเนี่ย... โผล่มาจากไหนไม่รู้..พี่ ???

คุณอ้วน: ....!!..???

คุณอ้วน: โผล่มาจาก.. ด้านหลังผมอ่ะ... แล้วก็เดินมา.. เดินมา

พิธีกร: ก็คือ เหมือนเดินมาจากข้างหลังเรา...

คุณอ้วน: ใช่... ใช่ แต่ผมไม่รู้... โผล่มาจากไหนนะ ?? เดิน... ต๊อก.. ต๊อก.. ต๊อก.. มา เสียงรองเท้าดัง.. ต๊อก.. ต๊อก.. ต๊อก..มา ผมก็หันกลับไปดู ...เอ้า.. เดิน.. มือกุมหน้า พี่ ???

พิธีกร: คือ.. เอามือปิดหน้า

คุณอ้วน: ใช่...ครับ มือ 2 ข้าง ปิดหน้า... เดินก้มมา... แล้วร้องไห้ด้วย ทีเนี่ย... มีเสียงร้องไห้ พอมาถึงจุดที่ผม... ยืนอยู่... อยู่ตรงหน้าประตู เค้าหยุด... เค้าหยุด...

พิธีกร: หือ... ก็คือ หยุด... เหมือนหยุดประชันหน้ากับเราเลย

คุณอ้วน: หยุด คือ ตอนแรก.. ไม่ได้ประชันหน้า..พี่ ..เค้าก็จะหันไปตามทางของเค้า... ตรง..ตรง.. ไปอย่างงี้ ผมก็จะอยู่อย่างนี้... ผมกำลังจะกลับ..

พิธีกร: อ๋อ.. เราหันด้านตรงข้ามเค้า...

คุณอ้วน: เค้าหยุดปุ๊บ... พอผม... หันกลับมาเท่านั้นแหละ...!!! เหมือนเค้าเปิดหน้า...พี่ !!! ให้เราดูอีกรอบหนึ่ง..

พิธีกร: เออ...

คุณอ้วน: นี่คือ... นี่คือ... ผี คนเดียวกันเลย กับที่เราเจอข้างในอ่ะ...!!!


พิธีกร: อัย... อย่างนี้... แสดงว่า หน้าเละ...เลยเดะ

คุณอ้วน: ใช่ครับ... คือ เหมือนเดิมเลย... มาเหมือนเดิม เละเทะ เหมือนเดิมเลย

พิธีกร: ว้าว...

คุณอ้วน: คือ... ตอนนั้น ผมก็จำอะไรไม่ได้แล้ว ผมหมดสติ..ลงไปเลย

*** เวลาผ่านไป 1 วัน ***

คุณอ้วน: วันรุ่งขึ้น... ผมตื่นขึ้นมา เจอพ่อ.. มานั่งข้าง ๆ เตียง.. กับ พยาบาล

พิธีกร: ก็คือ.. พอเช้า ก็เหมือนกับว่า ระหว่างที่เราสลบเนี่ย... พยาบาล ก็พาเรา.. ขึ้นเตียงปฐมพยาบาล ...ให้..

คุณอ้วน: ครับ.. ครับ.. ก็คือ ผมฟื้นขึ้นมา พร้อมกับข่าวร้าย คือ... พ่อบอกว่า น้า.. เนี่ย.. ได้เสียไปแล้ว ..เสียด้วย อาการ ช็อก...

พิธีกร: เสีย.. เมื่อคืนนี้...

คุณอ้วน: ใช่.. ใช่... คือ คนป่วย ..พี่.. คนป่วย แล้วเจอเหตุการณ์อย่างนี้ แล้วมันก็.. ช็อก..อ่ะ คือ พยาบาล เค้าก็ช่วยเต็มที่แล้ว ปั๊มหัวใจ...ก็ไม่อยู่ ทีเนี่ย... เจ้าหน้าที่ เค้าก็มาสอบถามผมว่า มันเกิดอะไรขึ้น..?? ผมก็เล่าทุกอย่างให้เค้าฟัง... ในเหตุการณ์ที่อยู่ตรงเตียง... คนป่วยนะ...

พิธีกร: แล้วเราก็...เล่า ..เล่าไหมครับว่า เจอ... เป็น ผี... เป็นพยาบาล มาเปิดอะไรอย่างงี้เลย..



คุณอ้วน: ใช่ครับ... ใช่ครับ... เล่าเลยครับ.. ทีนี่.. พ่อผม... ก็ถามว่า อ้าว.. แล้วมันคืออะไร..?? เจ้าหน้าที่ เค้าก็เล่าให้ฟังว่า

พยาบาลคนเนี่ย เค้าเคยทำงานที่นี่ ถ้าย้อนกลับไป 5 - 6 ปีก่อน เคยทำงานที่นี่ ...มันเกิดเหตุการณ์ เพราะว่า คือ เค้าเข้าเวรอยู่ตอนดึก แล้วที่เนี่ย เหมือนกับแฟนเค้า ..เอาน้ำกรด.. มาสาด...

พิธีกร: คงประมาณได้ เป็นเรื่องชู้สาว... เป็นเรื่องการหึงหวง อะไรอย่างงี้กันครับ

คุณอ้วน: สาดหน้าเลยครับ... แล้วทีนี่ พยาบาลคนนี้ เหมือนกับว่า เหมือนทนพิษบาดแผลไม่ไหว ก็คือ ตาย... ตายในตรงโรงพยาบาล.. ตรงนั้นเลย

พิธีกร: ตายที่โรงพยาบาล ตรงนั้น

คุณอ้วน: ใช่.. ใช่... แล้วทีเนี่ย... ผมก็ตั้งสติ..เน๊าะ ก็ยังฟื้นขึ้นมา แล้วพอพูดคุยรู้เรื่องอ่ะ... ผมก็เลยถาม ..ย้อนกลับไปว่า แล้วที่ผมเจอเนี่ย..?? ใช่..ผม เป็นคนแรกหรือเปล่า..?? เค้าบอกว่า ไม่...

พิธีกร: เอ้า...!!!

คุณอ้วน: คือ.. ก่อนหน้าเนี่ย... ก่อนหน้านี้... คนอื่นก็เจอ... แต่เพียง.. แต่ว่า ไม่ได้รุนแรงสาหัส ..เหมือนกับเรา

พิธีกร: ไม่หนักขนาดนี้...

คุณอ้วน: ใช่... ใช่...

พิธีกร: เราโดนหนักสุดแล้ว...

คุณอ้วน: ใช่... พอคุยไปคุยมา... ผมเริ่มถามรายละเอียด... ผมก็เริ่มมาจับ.. เหมือนแบบ ลำดับเหตุการณ์อ่ะ ...อ๋อ.. คือ วันที่เค้าตาย กับเวลาที่เค้าตาย มันตรงกับเหตุการณ์ ที่น้าผมตายพอดี... คือ วันเดียวกัน... เวลาเดียวกัน...

พิธีกร: เอ้อ...โอ้โห...

คุณอ้วน: ที่เค้ามาเอาชีวิต..น้าผม..อ่ะ วันเดียวกัน...

พิธีกร: อุ้ย... ขนลุก..

คุณอ้วน: คือ ถ้าย้อนคิดกลับไป ผมก็... น่าแปลกใจ ตั้งแต่แรกแล้วว่า เอ้ย.. ทำไมอยู่ดี ๆ คุณมายืนอยู่... ดึก ๆ มายืนถามว่า บ้านอยู่ไหน..?? อยู่กับใคร..??

พิธีกร: อ้า... อ้า...

คุณอ้วน: ซึ่งมัน.. ไม่ได้เกี่ยวกับการรักษาเลย...

พิธีกร: อือ... ซึ่งอย่างนี้ ถ้า.. เราพูดกันในเชิง... ประสบการณ์ที่เรารู้มา ก็คือ.. เหมือนหา... ตัวตาย ตัวแทน... อะไรแบบนี้ ..เหมือนเค้า จะไปจากตรงนี้และ.. ต้องหาคนมาอยู่แทนเค้า อะไรอย่างนี้

พิธีกร 2: แล้วผมสงสัย... นะว่า... น้าของอ้วน..น่ะ จะอยู่ตรงนั้นแทน หรือเปล่า..??

พิธีกร: ใช่... ก็น่าคิดเหมือนกันนะครับ

พิธีกร 2: โอ๊ย แต่.. เจอเละเลย...วันนี้

พิธีกร: อันนี้ ดุเลย.. ดูดุเลย

พิธีกร 2: นั่งขนลุกเลย...

คุณอ้วน: มา.. มา.. แบบว่า คือ... ดี.. ไม่ดี.. ผมก็... ผมก็ไม่รู้หรอก..นะ ว่า ผมรอดมาได้ยังไง... คืนนั้น...???

พิธีกร: ครับ.. ครับ...



คุณอ้วน: คือ... ผมเจอ 2 ช็อต.. เลยพี่..?? ช็อต..ที่อยู่ตรงเตียง ข้างใน... แล้วก็ช็อตข้างนอก คือ เจอแบบ... ด้วยบรรยากาศมันมืด น่ะพี่..??? มันตี 3 แล้วอ่ะ ...มันคง ไม่มีใครเดิน...??

พิธีกร 2: เออ... ผมเข้าใจบรรยากาศ โรงพยาบาล... ตรงแถว ๆ นั้นน่ะ

พิธีกร: ก็...เป็น อีกหนึ่งประสบการณ์ ที่อ้วนเจอมานะครับ ...ที่น่ากลัว แล้วก็... สูญเสียด้วย... คือ โดนหลอกด้วย และก็สูญเสียญาติด้วย

คุณอ้วน: คือ... ทุกวันนี้... ถึงวันครบรอบ วันที่ น้าผมเสียเนี่ย... ผมกับพ่อ ก็จะไปทำบุญให้ประจำ แต่ในใจผมอ่ะ มันก็จะมีอีกส่วนหนึ่งนะ... ที่รู้สึกว่า เรายังไม่ให้อภัยเค้า แต่เราก็ถือว่า เราไปทำบุญให้เค้าด้วย แล้วก็ให้น้าเราด้วย...

VV **คลิกชื่อตอน เพื่อดูวิดีโอคลิปเต็ม** VV
วิดีโอ #คลิปเต็มEP5 ตอน พยาบาลสยอง

++++++++++
มาร่วมสัมผัสความระทึก เรื่องเล่าหลอนๆ ที่เกิดขึ้นในสถานที่ต่างๆ กับ... บันทึกหลอน ..รูปแบบใหม่ ผ่านสื่อ YouTube ช่อง #BACKboneMCOT เพื่อไม่ให้พลาดวิดีโอใหม่ ๆ การคลิก Subscribe เป็นวิธีช่วยติดตามการรับชม และการคลิกกระดิ่ง จะช่วยตั้งเตือนไว้ดูล่วงหน้า ...แล้วมาพบกันได้ในวิดีโอ [คลิปเต็ม] ทุกค่ำคืน วันศุกร์ เวลา 19.15 น. Next Episode (..ศุกร์ที่ 1 และ ศุกร์ที่ 3 ของทุกเดือน)

*** แนะนำ Short URL หน้าเพจรวม Content บันทึกหลอน ***

+ หน้ารวมวิดีโอ [ไฮไลต์] บันทึกหลอน คลิก Link ด้านล่างนี้ :
https://bit.ly/3DRfTBa

+ หน้ารวมวิดีโอ [คลิปเต็ม] Full HD คลิก Link ด้านล่างนี้ :
https://bit.ly/3kUGNzj

+ อ่านเรื่องเต็ม... บันทึกหลอน (หน้ารวม ชื่อตอน) คลิก Link ด้านล่างนี้ :
https://bit.ly/3jOziKI