X

บันทึกหลอน EP.8 ตามขอส่วนบุญ (อ่านเรื่องเต็ม) มี..วิดีโอ [คลิปเต็ม]

19 พ.ย. 2564
8120 views
ขนาดตัวอักษร

โรงแรมที่จังหวัดชลบุรีแห่งหนึ่ง สภาพก็ดูใหม่ ห้องก็ดูใหม่ พอเปิดห้องน้ำ.. บอกไม่ถูก... คืนนั้นก็เกิดเหตุ... ห้องที่เราไปพัก พอไปรูดม่านหน้าต่างดู.. ตายล่ะห้องเรา... ตรงทาง 3 แพร่งเลย เลยขอปิดม่านทึบ เพื่อไม่ให้แสงรถส่องเข้ามาในห้อง เราก็เป็นโรคกลัวอยู่แล้ว เลยขอแง้ม ๆ ตรงห้องน้ำไว้ ...พี่นอนเตียงที่ 2 แล้วพี่ก็เห็นเงา แว๊บนึง... เห็นเงาตรงฝาห้องน้ำ ...แว๊บ..เฮ้ย... ฉันตาฝาดหรือเปล่า ??? เอาล่ะวะ... จะโดนไม่เนี่ย...

เรากลัวมากกกก...ค่ะ ตอนนั้นพี่ก็อกสั่น แบบว่า นั่งไหว้พระ และก็อธิฐานเลย บอกว่า ดวงวิญญาณ หรือ.. อะไรก็แล้วแต่... ให้อโหสิกรรมให้กับเรา เดี๋ยวเราจะทำบุญไปให้...



บันทึกหลอน EP08 ตอน ตามขอส่วนบุญ (อ่านเรื่องเต็ม)

พิธีกร: วันนี้ พี่แหม่ม มีเรื่องหลอนมาแบ่งปันพวกเรา

พี่แหม่ม : จริงๆ แล้วพี่แหม่ม ไม่ได้เป็นคนที่มีเซนท์หรืออะไรนะคะ แต่ว่ามีประสบการณ์หลอน ที่แบบว่า ยังจำจนถึงวันนี้ อยากมาเล่าให้ได้ฟังกัน เรื่องมีอยู่ว่า มีอยู่ครั้งหนึ่ง มีการจัดงานสัมมนาเกิดขึ้น อันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับออฟฟิศ เป็นงานสัมมนาที่อื่น พี่ก็ไปในงานสัมมนานั้น เหตุเกิดที่ชลบุรี โรงแรมแห่งหนึ่ง ไม่ได้เอ่ยชื่อโรงแรม

ปรากฏว่า ไปกันเป็นคณะ และก็แยกกันพัก พี่ก็ได้ไปพักโรงแรมที่อยู่ประมาณด้านหน้า คือ โรงแรมนั้นอาจจะมีหลายอาคารนะคะ โรงแรมก็ดูใหม่คะ ดูสีขาว ดูโอ้โหน่าพัก ห้องนอนนี่ น่าจะอยู่ประมาณ ชั้น 3 ไม่สูงมาก พอพี่เข้าไปนอนเนี่ย ปกติก็แบบมีอ่านหนังสือมาเยอะ ด้วยความว่าชอบเรื่องลี้ลับ พอไปถึงปุ๊บ... ก็เอ้ย... เราจะต้องไปเปิดดูห้องน้ำ เปิดดูตู้เสื้อผ้า เปิดม่าน เปิดอะไร... ให้ดูว่า ห้องมันน่าอยู่ไหม หรือห้องมันมีกลิ่นอับ หรือมันไม่มีหน้าต่างหรือเปล่า จะได้ขอย้าย... ประมาณนั้น

ปรากฏว่า เข้าไปก็อึ๊ย... ดูห้องสว่าง และก็น่าอยู่มาก เพราะเค้าทาสีใหม่ แต่พอเปิดห้องน้ำ... อืมมม... บอกไม่ถูก ห้องน้ำมันดู... มันดูทาสีใหม่ก็จริง แต่มันก็มีบรรยากาศเก่า ๆ นิดหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ ก็วางกระเป๋าเรียบร้อย ก็ไปสัมมนา...

สัมมนา..เสร็จปุ๊บ คืนนั้นนะคะ... ก็เกิดเหตุ เนื่องจากว่า พอล้มตัวลงนอนปุ๊บ พี่ก็สวดมนต์ไหว้พระ ไหว้เจ้าที่ ตามปกติ แต่ว่า... เวลาไปต่างจังหวัดยังงี้นะคะ ...พี่จะไม่กล้าแผ่เมตตา เคยไปกับพี่อีกคนที่เป็นดีเจ เค้าเคยแผ่เมตตา และเค้าบอกว่า มาขอส่วนบุญเต็มเลย เดินไปเดินมา... แค่นั้นแหละ ...พี่บอกว่า อย่าเล่าได้ไหม และก็ตั้งแต่นั้น พี่ก็เลยบอก... ขอ..ขอละกัน ถ้าไปต่างถิ่นเนี่ย ขอไม่แผ่เมตตาละกัน อะไรประมาณนี้...  กลัว... กลัวเค้ามาขอบคุณ ประมาณนั้นนะคะ

ระหว่างนั้น เตรียมตัวที่จะนอน และก็จำได้ว่า ห้องนอนน่ะ เอ๊ะ..ทำไมไฟมัน พุ่งมาตลอด ไฟรถ... ก็เลยไปรูดม่านดู เอ้า..ตายล่ะ ห้องเรา ตรงทาง 3 แพร่ง...

ตรงทาง 3 แพร่ง ที่เวลารถเข้า-ออก ของโรงแรม หรือจะเลี้ยวไปอาคารอื่น ๆ นะคะ ไฟมันต้องสะท้อนเข้ามา ก็เลยคุยกับพี่ที่ไปด้วย ชื่อพี่ออม ...

บอกว่า พี่ออม ...แหม่ม ขอปิดม่านทึบเลยนะ...

พี่ออม : พี่เค้าบอก เออ..ไม่เป็นไร ปิดทึบเลย

เราก็ปิดทึบ... ก็โอเค ค่อยยังชั่ว

พี่ออม : เค้าบอก ปิดไฟหมดมั้ย

พี่แหม่ม : เราก็เป็นโรคกลัวอยู่แล้วนะคะ เราก็บอก เออ...ไม่ปิดหมดได้มั้ย

อาจจะเปิดแง้ม..แง้ม ห้องน้ำไว้ อ่า... แง้ม แง้ม ตรงห้องน้ำไว้ และก็นอน

คราวนี้ เราก็หลับไปนะคะ หลับไปเสร็จอ่ะ อยากเข้าห้องน้า นะคะ ปวดปัสสาวะ ก็ไปเข้าห้องน้ำ พอกลับมาปุ๊บ เริ่มไม่หลับ ..พอไม่หลับเสร็จปุ๊บ นอนพลิกตัวไปมา และก็มองไปที่เตียงพี่เค้า ด้วยความที่เปิดประตูห้องเข้าไปนะคะ น้องโจ้ย กับ น้องอ้น ลองนึกภาพตาม...

เปิดประตูเข้าไปปุ๊บ จะเจอห้องน้ำก่อน ขวามือ...

เจอห้องน้ำ เสร็จปุ๊บ.. เป็นเตียงแรก ที่ติดกับฝาผนังห้องน้ำ

และก็ถัดไป เป็นเตียงที่ 2 ...พี่ นอนเตียงที่ 2



และพี่ก็เห็นเงา แว๊บนึง...??? เห็นเงาตรงฝาห้องน้ำ ตอนที่พี่ลุกมา ปัสสาวะเสร็จแล้วพี่กลับไปนอน ...แว๊บ..เฮ้ย...??

ฉันตาฝาดหรือเปล่า !!? เอาละว่ะ... จะโดนไหมเนี่ย... (...คิดในใจนะคะ) ก็หันหน้าไปอีกด้านหนึ่ง เอาผ้าห่ม... มาพันหัวปิดหน้า ก็สวดมนต์... อรหัง สัมมา... ก็ว่าไป...เรื่อย ๆ

ก็ขอเจ้าที่ว่า เราพักข้างคืน เรามาสัมมนาเฉย ๆ เดี๋ยวเราจะกลับแล้ว อะไรประมาณนี้นะคะ แล้วพี่ก็ผล็อยหลับไป ไม่รู้เรื่อง...

สักพัก พี่ตื่นเช้าขึ้นมา ก็เห็นพี่ออม พี่ผู้หญิง นั่งอยู่... แต่งตัวเสร็จเรียบร้อย

พี่แหม่ม : พี่ออม ทำไมตื่นเร็วอย่างนี้

พี่ออม : ก็นั่งรอแหม่ม นั่นแหละ เมื่อไหร่จะตื่น

พี่แหม่ม : อ้าว... แล้วทำไม พี่ไม่นอน

พี่ออม : โอ๊ย... พี่ไม่ได้นอนเลยทั้งคืน

พี่แหม่ม : อ้าวทำไม...??

พี่ออม : ไม่ได้นอน พี่ถูกกวนทั้งคืนเลย

พี่แหม่ม : อ้าว...พี่ออม ไม่สวดมนต์เหรอ ไม่สวดมนต์ ไม่ขอเจ้าที่ก่อน

พี่ออม : พี่สวดมนต์ทุกอย่างแล้ว นี่... กวนพี่ตลอด

พี่แหม่ม : กวนยังไงพี่

พี่ออม : ดึงขาบ้างล่ะ... จะมาโถมตัวทับพี่บ้างล่ะ... ดึงแขนบ้างล่ะ... พี่แน่นหน้าอกไปหมดเลย

พี่แหม่ม : อ้าว... แล้วทำไม... พี่ไม่ปลุกแหม่ม

พี่ออม : พี่ก็เกรงใจ เห็นแหม่มหลับสนิท

พี่แหม่ม : หูย... พี่ออม เอาไงดี...

พี่ออม : เร็ว..เร็ว เถอะ... เร็ว เร็ว เร็ว เร็ว เร็ว เร็ว รีบตื่น แล้วลงไปข้างล่างเลย ไปกินข้าวเช้า แล้วเรารีบออกจากโรงแรมเลย พี่ไม่ไหวแล้ว

พี่แหม่ม : ก็เลยบอก อูยยย...พี่ พี่เล่ามาขนาดนี้ ขอเปิดประตูห้องน้ำอาบ..นะ

พี่ก็เปิดประตูห้องน้ำ แล้วพี่ก็เข้าไปอาบน้ำ ระหว่างที่อาบ... พี่ก็หลอนนะ หลอนว่า เหมือนมีคนดู... พี่อาบน้ำอยู่หรือเปล่า ไม่..ไม่ได้กลัวโป๊อะไรนะคะ แต่แบบ... มันเหมือนมีดวงตา ก็รีบ... รีบ... รีบเสร็จปุ๊บ ก็ลากกระเป๋าลงมา...

ลากกระเป๋าลงมา...เสร็จปุ๊บ ก็เตรียมตัวที่จะกลับเข้ากรุงเทพ และวันนั้นน่ะ พี่ก็จะอาศัยรถของน้องเข้ากรุงเทพ เราไม่มีรถไป เราอาศัยเค้าทั้งไปทั้งกลับ ปรากฏเราก็รีบ... รีบ... รีบ... รีบ...กินข้าว แล้วก็รอน้อง... ระหว่างนั้น น้องคนนั้น ก็เดินมา แล้วน่าตาก็ไม่ดี เราก็เลยถามว่า "ไม่ทานข้าวเหรอ"

น้องเจ้าของรถ : เค้าบอกว่า "ทานไม่ไหว เค้ารู้สึกเวียนหัว ไม่สบาย ผะอืดผะอม"

พี่แหม่ม : เราก็บอก เหรอ ถ้างั้นเดี๋ยวพี่หายาหอมอะไร...



น้องเจ้าของรถ : เค้าบอก ไม่เป็นไรพี่ แต่เค้าแน่นหน้าอกมาก พวกพี่รีบกินข้าว แล้วรีบกลับกันเถอะ เพราะว่า รถหนูเสีย หนูต้องไปซ่อม ไปซ่อมเบรก หรือซ่อมอะไรก็ไม่แน่ใจ เพราะฉะนั้น เราต้องรีบออกเดินทาง เดี๋ยวเราจะถึงกรุงเทพฯ ดึกไป

พี่แหม่ม : เราก็บอก ได้... ได้... ได้... ได้

ระหว่างนั้นปุ๊บ พี่ออม เค้าก็พูดขึ้นว่า

พี่ออม : เนี่ย..เธอ พักอาคารไหน ??

น้องเจ้าของรถ : เค้าเลยบอก พักอีกแห่งหนึ่ง

พี่ออม : หลับสบายไหม...??

น้องเจ้าของรถ : หลับสบาย และพี่ออม ล่ะ?

พี่ออม : เดี๋ยวพี่เล่าให้ฟัง

พี่ออม ก็เลยพูดคำนี้ และเราก็รีบออกจากโรงแรมแห่งนั้นนะคะ

ระหว่างนั้น โอ้โห... กว่ารถจะสตาร์ทติดนะคะ ยากมาก รถน้องเค้าเสียตั้งแต่เมื่อคืน สตาร์ทปุ๊บนี่คือ... ปิดไม่ได้อ่ะ ยังไงก็ต้อง... ติดเครื่องตลอด จนกว่าจะถึงอู่... ประมาณนี้ไง

เค้าก็... เหมือนพยายามประสานงานไว้แล้ว เอ่อ..ถามคนแถวนั้นว่า มันมีอู่ตรงไหนบ้าง อะไรประมาณนั้นค่ะ

ระหว่างขึ้นรถไปปุ๊บ สตาร์ทติดปุ๊บ ก็ขึ้นรถไป...

น้องเจ้าของรถ : น้องก็เลยเล่า บอกว่า พี่...สาเหตุ ที่ให้รีบออกมา เพราะหนูไม่ไหวจริง ๆ หนูจะอาเจียน

พี่แหม่ม : ทำไมอ่ะ ??

น้องเจ้าของรถ : หนูก้าวขาเข้าไปหน้าเคาน์เตอร์ หนูอ่ะ... ได้กลิ่น ??

พี่แหม่ม : กลิ่นอะไร..??

น้องเจ้าของรถ : เค้าบอก กลิ่นคาวเลือด

พี่แหม่ม : เฮ้ย...!!! แล้วได้มองดูมั้ยว่า มันมีใครแบบ.. มีอะไรตาย มีเลือดอะไร มาหกหล่น หรือว่า เค้าแบบ... เป็นเลือดจากก๋วยเตี๋ยวเรือ น้ำตก

น้องเจ้าของรถ : เค้าบอกว่า ไม่ใช่ พี่... ไม่ใช่ เรื่องขำนะ หนูแบบได้กลิ่นแล้ว หนูมึนหัว หนูแบบจะอาเจียนออกมา หนูคลื่นไส้มาก เลือด... เลือดมันเป็นกลิ่นคละคลุ้งพี่... พี่เข้าใจมั้ย มันไม่ใช่กลิ่นโรงพยาบาลนะ... มันไม่ใช่กลิ่นยาฆ่าเชื้อโรงพยาบาลนะ มันเป็นกลิ่นเลือดเลย... เลือดสด ๆ แบบคาวมาก คละคลุ้งมาก... หนูถึงแบบกินอะไรไม่ได้ หนูถึงออกมา

พี่แหม่ม : เหรอ...



น้องเจ้าของรถ : แล้วเค้าก็บอกว่า "หนูเป็นคนมีเซนส์นะพี่... หนูว่าโรงแรมนี้ ไม่ชอบมาพากล มันต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่"

พี่แหม่ม : เหรอ ทำไงดี...

แล้วพี่ออม ก็เล่าว่า เมื่อคืนพี่ออม เจออะไร... โอ้ย... จะทำยังไงดีว่ะเนี่ย...

พี่ออม : ก็บอกว่า เออ.. พี่ก็ใจไม่ดีเลย ทำไมพี่เจอแบบเนี่ย ยังไงถ้าเราผ่านวัด เราต้องหาทำบุญให้ได้นะ

ก็เลยโอเค... ก็เลยไปถึงอู่แห่งหนึ่ง ก็จอดรถปุ๊บ เป็นอู่ชาวบ้านทั่วไป สามีเค้าก็เป็นคนมาตรวจเช็ครถ "ต้องใช้เวลานิดหนึ่งนะ นั่งรอกันก่อนนะ" และเราก็มองไปเห็นภรรยาเค้า เป็นผู้หญิงเหมือนเป็นแม่ชี เป็นแม่ชีที่สึกแล้วค่ะ สวมชุดสีขาว แต่ผมก็ยังไม่ค่อยขึ้นเท่าไหร่ เค้าก็เลยถามว่า "ไปไหนกันมา"

พี่แหม่ม : เราก็เลยบอกว่า "มาสัมมนาที่โรงแรมนี้ กำลังจะกลับ แล้วตอนนี้ พี่..แถวนี้ มีวัดไหม"

ภรรยาช่างซ่อมรถ : เค้าถาม ทำไมเหรอ ??

พี่แหม่ม : อยากจะทำบุญนะ เพราะว่า เมื่อคืน...พี่ออม ที่มาด้วยกัน คนนี้ เค้าเจอ... เค้าเจอแบบมาขอส่วนบุญ แล้วน้องคนนี้ ก็ได้สัมผัสกลิ่น คือแบบ ไม่ไหวกันแล้ว ต้องไปทำบุญ

ภรรยาช่างซ่อมรถ : เค้าทักเลย น้อง... มีเคราะห์นะรู้หรือเปล่า...? มีเคราะห์มากเลย น้องต้องไปสะเดาะเคราะห์ให้ได้... ไม่งั้นนะ... แย่แน่ ๆ เลย... น้องจะมานั่งยังงี้ไม่ได้นะ... เดี๋ยวพี่แนะนำเลย ไม่ต้องไปวัดอื่นเลยนะ ไปวัดแห่งนี้...

พี่แหม่ม : (จำชื่อวัดไม่ได้นะคะ... ต้องขออภัย) แต่เค้าบอกว่า อยู่แถวลำลูกกา (คลองก็จำไม่ได้... ไม่รู้คลอง 4, คลอง 5, คลอง 6 เรื่องมันเกิดขึ้นหลายปีแล้ว)

แล้วเราก็ให้เค้าจดชื่อวัดให้...

ภรรยาช่างซ่อมรถ : เค้าบอก ไปเลยนะ ขับไปทางนี้ เลียบคลองไป และก็ไปให้ทัน ก่อนที่พระจะจำวัด เพราะเค้ามีทำวัดเย็น บึ้งเลยนะ เอาให้ได้ เอาให้ทัน ไม่งั้นไม่ได้นะ เกิดเหตุแบบนี้ เรายิ่งใจเสีย

พี่แหม่ม : เอาละว่ะ... ทำไงดี... เกิดเคราะห์กัน ถึงแม้พี่จะไม่ได้สัมผัสคนเดียว แต่ 2 คนที่มาด้วย เค้าได้สัมผัสไง จะเกิดอะไรขึ้นกับเรา 3 คนหรือเปล่า ก็ขอบคุณพี่เค้า ได้รายละเอียด จดชื่อวัดอะไรเรียบร้อย บึ้งออกจากที่นั้นนะคะ และก็ขับมาเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ ปรากฏว่า อยู่ ๆ มันก็มืดเร็วมาก

พี่แหม่ม : น้องอ้นกับน้องโจ๊ย คิดดูนะคะ ทั้งทั้งที่เราอ่ะ ก็ทานข้าวมื้อเช้าจากโรงแรมใช่ไหมคะ.. ทั่ว ๆ ไป และเราก็เดินทางมาเรื่อย ๆ และเราก็ไปซ่อมรถที่อู่... ก็ไม่นาน แต่ทำไมมันมืดแบบเนี่ย... เราขับมาคลองต่าง ๆ มันมืด... มืดหนักขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งมืด... ทั้งเปลี่ยว...

...ฝั่งซ้าย จะมีน้ำ และก็มีต้นไม้ริมคลอง

...ฝั่งขวา มีบ้านคน แต่ว่าจะเป็นบ้านคน ที่แบบว่า ห่าง ๆ กัน และก็เต็มไปด้วยความมืดมิดนะคะ แล้ววันนั้นเป็นคืนเดือนแรม ไม่มีแสงดาวใด ๆ เลย มันมืดมากกกก....

และพอเราขับไปปุ๊บ... เราก็บอก... เราต้องถามคนแล้วนะ... เราหลงทางหรือเปล่า เราไม่มี GPS อะไรใด ๆ นะคะตอนนั้น... เราทำไงดี เราก็จอดถามชาวบ้าน มีอยู่แห่งหนึ่งที่เราจอดถาม เค้าเป็นผู้ชาย กำลังยืนกวาดใบไม้อยู่ริมทาง เราก็เข้าไปจอด ก็บอกว่า "คุณลุงคะ จะไปวัดนี้"

ผู้ชายกวาดใบไม้ : เค้าก็ตอบแบบเสียงเย็นชานิดนึง เค้าบอกว่า "มาวัดอะไรกลางคืน..." เค้าถามอย่างนี้เลยนะ

พี่แหม่ม : เราก็บอกว่า "หนู... หนูมีธุระค่ะ ช่วยบอกด่วนเลย"

ผู้ชายกวาดใบไม้ : ตรงไปเรื่อย ๆ เค้าก็พูดแค่นั้น ไม่ได้บอกอะไรเลย... เหมือนเค้าไม่ค่อยรู้ค่ะ... เราก็ขับไปเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ บางแห่งก็มีหมาเห่า อะไร... อีรุงตุงนัง

พี่แหม่ม : เราก็ถามว่า ทำยังไงดี

น้องเจ้าของรถ : แล้วน้องคนขับก็บอกว่า พี่แหม่ม... น้ำมันในรถ...มัน ...มันจะไม่พอแล้วพี่ !!!

พี่แหม่ม : เราบอก ตายแล้ว... นี่มันผีซ้ำดำพรอยมั้ย มัน... มันไม่ไหวแล้วนะ

นอกจากมืดแล้ว เปลี่ยวแล้ว ...แล้วเราก็ไม่รู้ทิศทางเลยว่า วัด...สรุปว่า อยู่ที่ไหน ? น้ำมันก็จะหมด ครั้นจะหันหลังกลับ... ก็ไม่ได้แล้ว...

น้องเจ้าของรถ : น้องเค้าคำนวณเลยบอก พี่... ถ้าหันหลังกลับ น้ำมันหมดแน่นอน ทางที่ผ่านมา ไม่มีปั๊ม ไม่มีอะไรเลย มันเปลี่ยนมากนะพี่

พี่แหม่ม : ถ้างั้น เราลุยกันต่อ...

ทุกคนก็เลยบอก... ถ้างั้น เราสวดมนต์... สวดมนต์ช่วยกัน... ตั้งจิต... ขอให้เราไปถึงวัดแห่งนี้ให้ได้ และขอให้เรา 3 คน ปลอดภัย และน้ำมันไม่หมด

อยู่ ๆ สุดท้ายพอเราอธิฐานอะไรเสร็จ... เชื่อมั้ยคะ... อยู่ ๆ เราก็เจอป้ายวัด ...ทั้งทั้งที่เรา... หลงวัดมา 2 วัดแล้ว

เราเลี้ยวเข้าวัดไปเลย ปรากฏว่า ไม่ใช่ ชื่อวัดก็ไม่ใช่ ชื่อคล้ายคลึงกัน แต่ไม่ใช่...

จนกระทั่ง...เราเจอวัดนี้ ต้องใช้แน่นอน รีบเลี้ยวรถไป พอเราดูเวลาแล้ว มัน...มัน จะไม่ทันแล้วเนี่ย ถ้าจะทำวัดเย็นเสร็จแล้ว

พอเราจอดรถ... เราก็... ทำไมวัดแปลก ๆ ...ทำไมวัด ...ทำไมวัด... แบบมีบ้านพักอาศัยอ่ะ ...เหมือนเป็นห้องแถว เรียง ๆ เรียง ๆ กัน... เราก็...งง ???

แล้วมองไป ก็เจอ... คนใส่ชุดขาวตลอด เป็นคนที่บวชเป็นแม่ชีบ้าง เป็นเหมือนพี่ผู้หญิง ที่แบบว่า มานั่งจำศีลเฉย ๆ เหมือนบวชชีพราหมณ์ ...เราก็เลยตกใจ !!?

พี่แหม่ม : ก็เลยถามว่า เออ.. พี่.. พี่คะ เราจะมาท่านเจ้าอาวาสค่ะ อยู่มั้ยคะ

คนใส่ชุดขาว : อ้าว... น้อง... ทำไมมาเวลานี้ล่ะ เค้าทำวัดกันแล้วนะ เหลืออีกไม่กี่นาทีอยู่แล้ว

พี่แหม่ม : ก็เลยบอกว่า ยังไง... ยังไงพวกหนู ต้องขอ... ขอเข้าพบเจ้าอาวาสนะคะ เพราะพวกหนู มีเรื่องเดือดร้อนมาก เพราะว่า พวกหนูมีเคราะห์ และมีคนบอกให้มา ชื่อพี่นี่....นี่นี่นี่ บอกให้มาหาเจ้าอาวาส ช่วยนำพาหนูไปหน่อยนะ คือ ต้องบอกชื่อพี่คนนั้น

คนใส่ชุดขาว : เค้าก็เลยบอก... อ๋อ..เหรอ งั้นมา... ตามมา

เค้าก็พาเราเดินไป ก็เดินลัดเลาะ จากตึกแถวนั้นไปนิดนึง แต่มันก็วังเวง เพราะว่า... มันเป็นคืนเดือนมืด.. ไงคะ

ระหว่างที่เราเดินไปเนี่ย หมาวัด ก็เห่ากันเป็นพาละวัน... พวกพี่ 3 คน ก็จับมือกัน... มันมีความรู้สึกว่า นี่..นี่ ฉันอยู่ในหนังหรือเปล่าเนี่ย... ฉันอยู่ในหนัง... ในหนังผี หนังผจญภัย อะไรสักอย่างหนึ่ง แต่มันคือเรื่องจริงนี่หน่า แล้วเราจะได้กลับบ้านมั้ยคืนนี้ เราก็จูงกัน 3 คน พอไปถึงปุ๊บ เสียงพระสวด... ก็ดังออกมา

เราก็รีบก้าวขาเข้าไป ...เข้าไปก้มกราบพระประธาน 3 ครั้ง และเราก็นั่งรับพรต่อ... ซึ่งตอนนั้น ก็เป็นบทสุดท้ายพอดี...

ระหว่างบทสุดท้าย... เชื่อมั้ยค่ะ ???

อยู่ ๆ อ่ะ ...ลมก็พัดมาแรงมาก เหมือนฝนตั้งเค้า และเราหันไปด้านหลังของโบสถ์นะคะ น่ากลัวมากกกกก... เหมือนในหนังเลยค่ะ

มีต้นตาล ตั้งอยู่ประมาณ 2 ต้น ...ลมพัดอื้ออึงนะคะ แล้วก็เสียงนกร้อง... ค้างคาวก็บินว่อนเลย แบบว่า เรามีความรู้สึกว่า เค้ามาต้อนรับเราเหรอ... หรือยังไง... เรากลัวมากค่ะ...

ตอนนั้น พี่ก็เแบบ... อกสั้น... และก็แบบว่า นั่งไหว้พระ และก็แบบอธิฐานเลย บอกว่า "ดวงวิญญาณ หรือ.. อะไรก็แล้วแต่... ที่เราไปพักโรงแรม ที่ผ่านมา เราอาจจะไม่ได้ตั้งใจ หรือเราไม่ได้ไหว้ขอ..อะไร เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย... ให้อโหสิกรรมให้กับเรา เดี๋ยวเราจะทำบุญไปให้... เราจะไปทำบุญ ทำสังฆทานให้ท่าน ขอให้ท่านแบบว่า ช่วยแบบว่า ปัดเป่าให้เราหน่อย ให้จิตใจเรากลับมาเหมือนเดิม"

เพราะว่า ตอนนั้น ใจเรามันไปหมดแล้ว... ไงคะ... พอพระสวดเสร็จปุ๊บ...



พระท่าน : ก็บอกว่า อ่ะ... ถ้ายังงั้น ก็กรวดน้ำนะโยม ให้ตั้งจิตกรวดน้ำรับพร

เราก็ตั้งจิต กะตุกกะตักอ่ะ เพราะตอนนั้น จิตตะเลิด และเราก็บอกว่า "ท่านเจ้าอาวาสคะ พี่คนนี้ค่ะ ก็เอ่ยชื่อพี่เค้า ให้เดินทางมาหาท่านค่ะ เนื่องจากเมื่อวาน พวกหนูไปพักโรงแรมแห่งหนึ่ง และก็เจอเหตุการณ์แบบนี้ ทั้งไม่ได้นอน ทั้งน้องคนนี้ ก็สัมผัสกลิ่นของเลือด เยอะแยะไปหมด"

พระท่าน : ก็บอกว่า โยม เค้ามาขอส่วนบุญโยม

พี่แหม่ม : เราก็บอกว่า แล้วเราจะเป็นไรมั้ยคะ ?? เพราะว่า พี่เค้ากลัวมาก มันเหมือนมีเคราะห์ และเค้าจะเกาะติดเรา ไปถึงไหนมั้ยคะ เรากลัว... เราไม่อยากให้เค้า ตามเราอีกแล้ว แล้วเนี่ย... กว่าจะมาหา ท่านเจ้าอาวาสได้ แบบว่า เราเหมือนหลงทางค่ะ เราขับตั้งแต่ตอนกลางวัน จนมืด... จนถึงเวลาโพล้เพล้ จนแบบมืดตึ๊ดตื๋อ ขนาดนี้ค่ะ เราพยายามมาก

พระท่าน : ก็เลยบอกว่า ไม่เป็นไรหรอก โยม... ทำใจให้นิ่ง ๆ นะ แล้วก็กลับบ้านไปพักผ่อนกัน และก็ไปทำบุญนะโยม

ท่านก็พูดแบบนิ่ง ๆ ของท่าน เพราะท่านคงเจออะไรมาหลายอย่างไง...

พี่แหม่ม : เราก็จะให้ท่าน... รดน้ำมนต์ให้... คนที่ดูแลวัด ...โยมอุปัฏฐาก อะไรอย่างเงี่ย... เค้าเลยไปเอาขันน้ำมนต์มา

ท่านก็เลยพรมน้ำมนต์ ให้กับเรา แล้วก็กราบ... กราบเสร็จแล้ว ก็เดินกลับมา... เดินกลับมา แล้วพี่คนที่พาเราไป ก็เลยถามบอกว่า

คนใส่ชุดขาว : มันเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นน้อง ??

พี่แหม่ม : เราก็เลยเล่า อธิบายรายละเอียดทุกอย่าง

คนใส่ชุดขาว : เค้าก็เลยบอกว่า ถ้ายังงั้นน่ะ มีเคราะห์นะ มาบวชที่นี่มั้ย คือ ที่นี่ ไม่ใช่ที่ใครจะมาบวชได้ง่าย ๆ นะคะ จะต้องมีใบสมัครมา เค้าจะต้องตรวจสอบ ประวัติข้อมูลของเราก่อน และก็ญาติต้องยิมยอม

พี่แหม่ม : เราก็เลยบอกว่า ทำไม... ต้องขนาดนั้น

คนใส่ชุดขาว : เค้าบอกว่า เวลาบวชอ่ะ ต้องบวชอย่างต่ำ 15 วัน หรือ 1 เดือน... 3 เดือน... 6 เดือน แล้วแต่... เป็นการบวชแก้กรรม เค้าบอกแบบนี้

ถ้ามีกรรมอยู่อ่ะ... ไม่ว่า ชาตินี้ ชาติไหน..ไหนอ่ะ... เราแก้ได้ไม่หมดหรอก อันนี้ก็เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ เล่าให้ฟังว่า พี่เค้าแนะนำบอกว่า ให้ทำแบบนี้ เราเลยบอกว่า "ไม่ได้หรอกคะ ถ้าถึงครึ่งเดือนแบบนั้นน่ะ ต่อให้เราลาพักร้อน หรือลาอะไรก็แล้วแต่ ต้องถูกเชิญออกจากงานแน่ เพราะว่า เราทำงานออฟฟิศแบบนี้ เราแค่มาบวช แบบหมายถึงว่า ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ยังงี้ได้มั้ย หรือ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร ...ลาแค่ ลาพักผ่อน"

คนใส่ชุดขาว : เค้าก็เลยบอก ไม่ได้ ที่นี่เป็นกฎเกณฑ์เลย ถ้ามาทำแบบนั้น ก็ไม่ได้ผลบุญอะไร ต้องทำตามนี้นะ จะมาก็ได้... ไม่มาก็ได้

พี่แหม่ม : เราก็เลยถือใบนั้น และก็ขึ้นรถ... เชื่อมั้ยค่ะว่า พอเราขับรถออกมาปุ๊บ อยู่ ๆ เราทะลุออกมา แบบว่า เป็นย่านชุมชน ไม่มีอะไรที่น่าวังเวงใด ๆ ทั้งสิ้น แล้วก็เลี้ยวเข้าปั๊มน้ำมัน เติมน้ำมันได้เสร็จสรรพ แต่เรานี่... ใจหายมากกกก... ระหว่างนั้นน่ะ แฟนก็โทรมาตลอด... อยู่ที่ไหน อยู่ที่ไหน...??

พี่แหม่ม : ระหว่างนั้น เราก็บอกเค้าว่า กำลังไปวัด...

แฟนพี่แหม่ม : เค้าก็บอกว่า วัดอะไร... ทำไมวัดดึกขนาดนี้

พี่แหม่ม : โทรมาอีก เราก็บอก เราหลงทางอยู่...

แฟนพี่แหม่ม : เค้าก็ตกใจมาก... จนกระทั่ง เราออกมาถนนใหญ่แล้ว ไม่ต้องห่วงนะ และเราจะไปจุดนี้ และเราจะนั่งแท็กซี่เข้าบ้านเลย เค้าก็บอก โอเค... โล่งอก..ไง

พี่แหม่ม : กลับไป... ก็ไปเล่าให้ที่บ้านฟัง... ที่บ้านก็แบบ... ตกใจมาก...ว่า ขนาดนั้นเลยเหรอ และแบบว่า ตอนนั้นถือว่า เสี่ยงมากเลยนะคะ

ตอนที่บอกว่า ที่เราขับ... แล้วถนนเปลี่ยวน่ะ เราไม่ได้กลัวแค่สิ่งลี้ลับ กลัวความเปลี่ยว เรากลัวมิจฉาชีพ หรือ โจร... ขโมย...แถวนั้น เพราะว่า รถเรามันก็แบบ... เป็นผู้หญิง 3 คนอ่ะ ขับมาโดยไร้ทิศทางอ่ะค่ะ



หูย... มันเป็นปรากฏการณ์ ที่พี่มีความรู้สึกว่า ไม่เคยลืมอีกเลย แล้วคราวนี้ พีคกว่านั้น นะคะน้อง...

ตกลง... โรงแรมนั้นน่ะ อาถรรพ์เกิดจากอะไร อยากรู้กันมั้ยคะ...???

เชื่อมั้ยคะ ว่าพี่กลับมา หาข้อมูลทุกคน... น้อง ก็หา... พี่ ก็หา... พี่ออม ก็หา... เสิร์จอินเทอร์เน็ต หาข้อมูล... หาอะไรใกล้เคียง เข้าไปดูรีวิวอะไรต่าง ๆ ปรากฏว่า เป็นโรงแรม ที่เคยเกิดไฟไหม้นานมาแล้ว อาจจะ 10 - 20 ปี ...ไฟไหม้ครั้งใหญ่ และก็คลอกแขกที่มาพักอาศัย หลายร้อยชีวิต แล้วส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ หลักร้อยขึ้นเลย ซึ่งมีช่วงหนึ่ง เค้าปิดไป... ปิดโรงแรมไป แล้วตอนนี้เค้าก็มารีโนเวทใหม่นะคะ

เหมือนว่า ทาสีใหม่ ตกแต่งใหม่ ไม่ให้มีบรรยากาศเก่า ๆ เหลืออยู่เลย และก็เปิดให้พักอาศัยได้

ทีมที่ไปสัมมนาด้วยกัน เค้าพักตึกอื่น ...ตึกอื่นไม่เกิดการไหม้ ในโรงแรมนั้นมีหลายตึก แต่ไหม้ตึกนี้ ตึกเดียว ...แต่พี่แหม่ม ไม่ทราบมาก่อน ไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะ ด้วยความที่ว่า เราก็ไปสัมมนาตามปกติ เราไม่ได้เป็นคนที่ต้องหา ประวัติก่อนมันน่ากลัวมั้ย อย่างดี...เราก็แค่ดู ห้องพักของเราว่า อืม...มันจะเป็นยังไง ใช่มั้ยคะ ปรากฏว่า มีคนเสียชีวิตเป็นหลักร้อย แล้วน้องเค้าเลยบอกว่า หลายคนก็เจอนะคะ แล้วคนที่เจอส่วนใหญ่ จะเป็นคนที่ค่อนข้างมีเซนส์... จิตอ่อน... สัมผัสได้... พี่ไม่มีเซนส์... และก็สัมผัสไม่ได้ คือ พี่สัมผัสไม่ได้อยู่คนเดียว

แค่เห็นเงาวาป ในคืนนั้นที่พี่เห็นเงาแว๊บนึงอ่ะ เหมือนกับจะสัมผัสได้ แต่ด้วยความที่เราอาจจะจิตแข็ง เค้ามาสัมผัสกับเราไม่ได้ เค้าก็เลยไปสัมผัสพี่ออม ซึ่งจิตอ่อนกว่า ...พี่ออม เค้าค่อนข้างไม่สบายอยู่แล้ว เค้าก็เลยกลายเป็นสัมผัสตรงนี้ได้ และน้องอีกคน ที่เป็นเจ้าของรถคันนั้น คนนั้นเค้ามีเซนส์อยู่แล้ว เค้าบอก เค้าได้เต็ม ๆ ได้ทั้งกลิ่น ทั้งจะอาเจียนออกมา และเค้าบอกว่า "กลิ่นติดจมูกเค้าอยู่เลย"

น้องเจ้าของรถ : นั่งขับรถมาด้วยกัน เค้าบอกว่า กลิ่นเต็มเลย

จนเค้าจะอาเจียน จนเค้าไม่ทานอาหารเช้ามื้อนั้น เค้าทานไม่ได้ คือวันนั้น ไม่ได้ทานทั้งวันเลย ขับรถมาให้ตลอด เพราะเค้าบอก "เค้าทานไม่ลง" เหมือนว่าต้อง ไขปริศนาตรงนี้ให้ได้ และก็ต้องไปทำบุญให้ได้ เค้าก็เลยโทรมาบอก เราก็ขนลุกมากกก...

พี่ออม ก็ไปทำบุญ... พี่แหม่ม ก็ทำบุญ... น้องคนขับ ก็ทำบุญ... ต่างคนต่างทำ แต่ก็อุทิศส่วนกุศล ให้กับเค้า เพราะว่า เราไม่แน่ใจว่า ชาวต่างชาติที่มาพักเนี่ยนะคะ ถึงแม้เราจะทำพิธีสงฆ์นะคะ เชิญดวงวิญญาณของไทยอ่ะ แต่ไม่รู้... เค้าก็ไม่รู้ จะกลับประเทศยังไง... อะไรประมาณนะคะ เค้าก็อาจจะเข้ามาขอส่วนบุญใช่มั้ยค่ะ ...นี่แหละค่ะ บันทึกหลอน ที่พี่แหม่ม อยากมาเล่า... ไม่รู้ว่าจะหลอนมากน้อยแค่ไหน...



พิธีกร: ที่ผมคิดนะ... คนที่สอบถาม... ที่กวาดใบไม้อยู่นะ... แน่ใจว่า คนหรือเปล่า...??!!

พี่แหม่ม : อูหูยยย.... อย่าพูดซิ ...เฮ้ย..จริงเหรอ... แต่เค้าก็ตอบนะ... ตอบแบบเย็น ๆ อ่ะ

พิธีกร: คนปกติ จะพูดเย็น ๆ ใส่กันเหรอพี่...

พี่แหม่ม : แต่เราก็มองว่า มันกลางคืนแล้ว แล้วเค้ากวาดบ้าน เค้าอาจจะ... อืมมม... เค้ามากวาดบ้านทำไม..??? ตอนกลางคืน

พิธีกร: นั้น..น่ะซิ...

พี่แหม่ม : กวาดหน้าบ้าน ริม...ริมถนน..น่ะ... มากวาดริมถนน จะกวาดทำไม..??? แล้วทำไม เค้าต้องตอบเราช้า..ช้า...

VV **คลิกชื่อตอน เพื่อดูวิดีโอคลิปเต็ม** VV
วิดีโอ #คลิปเต็มEP8 ตอน ตามขอส่วนบุญ

มาร่วมสัมผัสความระทึก เรื่องเล่าหลอนๆ ที่เกิดขึ้นในสถานที่ต่างๆ กับ... บันทึกหลอน ..รูปแบบใหม่ ผ่านสื่อ YouTube ช่อง #BACKboneMCOT เพื่อไม่ให้พลาดวิดีโอใหม่ ๆ การคลิก Subscribe เป็นวิธีช่วยติดตามการรับชม และการคลิกกระดิ่ง จะช่วยตั้งเตือนไว้ดูล่วงหน้า ...แล้วมาพบกันได้ในวิดีโอ [คลิปเต็ม] ทุกค่ำคืน วันศุกร์ เวลา 19.15 น. Next Episode (..ศุกร์ที่ 1 และ ศุกร์ที่ 3 ของทุกเดือน)

*** แนะนำ Short URL หน้าเพจรวม Content บันทึกหลอน ***

+ หน้ารวมวิดีโอ [ไฮไลต์] บันทึกหลอน คลิก Link ด้านล่างนี้ :
https://bit.ly/3DRfTBa

+ หน้ารวมวิดีโอ [คลิปเต็ม] Full HD คลิก Link ด้านล่างนี้ :
https://bit.ly/3kUGNzj

+ อ่านเรื่องเต็ม... บันทึกหลอน (หน้ารวม ชื่อตอน) คลิก Link ด้านล่างนี้ :
https://bit.ly/3jOziKI

Terms of Service © 2018 MCOT.net All rights reserved นโยบายข้อมูลส่วนบุคคล