ขณะที่คนไทยกำลังดีใจที่ เมืองโบราณศรีเทพได้รับเลือกเป็นมรดกโลก จาก UNESCO มีมรดกโลกแห่งหนึ่งกำลังน่าเป็นห่วง คือ พระศรีอยุธยา
ความกังวลที่โครงการก่อสร้างทางรถไฟฟ้าความเร็วสูงจะกระทบกับเมืองประวัติศาสตร์ ด้วยระดับรางที่สูงเกินไป
นายพนมบุตร จันทรโชติ อธิบดีกรมศิลปากร บอกว่า อยู่ระหว่างการศึกษาผลกระทบ ยูเนสโกก็แสดงความเป็นห่วงรถไฟความเร็วสูงจะส่งผลกระทบต่อโบราณสถาน หรือ การเป็นมรดกโลกจึงให้มีการศึกษาผลกระทบ ผลการศึกษายังไม่ออกมาหากผลการศึกษาออกมาว่า มีผลกระทบมันก็ต้องมีการแก้ไข
ความเห็นของ ธนภัทร์ ลิ้มหัสนัยกุล นักศึกษาปริญญาเอก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร ที่เรารู้จักในนาม “ต้า วัดไทย” มีความเห็นว่า ความเสี่ยงของอยุธยาอยู่ในจุดที่ต้องระวังการออกแบบ แบบก่อสร้างที่เคยปรากฏทำให้หลายฝ่ายเป็นห่วงว่าความสูงของระดับรางรถไฟฟ้าจะรบกวนเมืองมรดกโลก แนวรางรถไฟฟ้าความเร็วสูงที่จะสร้าง น่าจะเป็นแนวเดียวกับรางรถไฟเดิมที่มีอยู่ ถ้ารางสูงมากเกินไปอาจส่งผลต่อภูมิทัศน์ของเมืองมรดกโลก
“สิ่งที่นักโบราณคดีเป็นห่วงคือพื้นที่ฝั่งตะสันออกของเมืองจริงๆ สิ่งที่ UNESCO ให้ความสำคัญมากคือพื้นที่ศูนย์กลางเกาะที่เป็นไข่แดงอยู่ด้านในของเมืองมรดกโลกอยุธยา ปฏิเสธไม่ได้ว่าพื้นที่ด้านนอกเป็นสิ่งส่งเสริมคุณค่าของเมืองมรดกโบกเาจึงปฏิเสธไม่ได้ว่ามีความสำคัญ การเลี่ยงออกไปสร้างสถานีนอกเมืองคงเป็นไปได้ยาก ดังนั้นควรสร้างจุดสมดุลระหว่างการพัฒนากับอนุรักษ์ ” นักวิชาการโบราณคดีให้ความเห็น
ความจริงของเมืองเก่าที่เป็นมรดกโลกหรือไม่ได้เป็นมรดกโลกล้วนมีคุณค่าของตัวเองถึงจะไม่เป็นมรดกโลก คุณค่าของเมืองยังคงอยู่ การได้ UNESCO คือการการันตีว่าเป็นเมืองที่น่าสนใจ ถ้าเราเสียมรดกโลกอยุธยาไปในระยะยาวน่าจะมีผลกระทบกับเมือง พระนครศรีอยุธยา ขึ้นทะเบียนด้วยพื้นที่ขนาดใหญ่มีกลุ่มโบราณสถานและพื้นที่กว้างขวาง จึงเป็นข้อกังวลว่าสิ่งที่สร้างขึ้นอาจกระทบกับความสมบูรณ์ของเมือง
ในมุมมองของการพัฒนาเมือง จะต้องคำนึงถึงคนอยู่ สิ่งที่มีอยู่ และอนาคตของเมืองประกอบกัน อยุธยาไม่ได้ทีแต่เมืองเก่า เกาะเมือง แต่มีพื้นที่เกษตรกรรม อุตสาหกรรม อยุธยาเป็นจังหวัดที่มีพื้นที่กว้างขวาง มีการใช้งานพื้นที่ส่วนต่างๆทำกิจกรรมแตกต่างกันออกไป การสร้างสมดุลคือทางออกที่ดีที่สุด การเปลี่ยนแปลงต้องรอบคอบ ละเอียดอ่อนและให้ความสำคัญกับทุกภาคส่วน