บ้านโบราณหนังสวยริมแม่น้ำเจ้าพระยาอยู่เคียงคู่กับชุมชนจีนมาเป็นเวลาเกือบ 100 ปีบ้านของคณบดีพ่อค้าชาวอังกฤษเจ้าของห้าง สี่ตา ของกัปตันกาเนียร์ คหบดี ที่เคยมีบทบาทในชุมชนคนจีนเป็นผู้ช่วยบูรณะโบสถ์ซังตาครู้ส ในครั้งที่เกิดไฟไหม้เป็นคนที่สร้างระฆัง ประจำโบสถ์ที่ใช้ตรีในเวลาสำคัญทางศาสนา
บ้านที่เราเห็นเป็นเรือนไม้สองชั้น ฉลุลายขนมปังขิง ความจริงคือเรือนเขาคุณพระประกอบ เครือญาตของตระกูลวินเซอร์ บ้านของครอบครัววินเซอร์หลังจริงๆทรุดโทรมและพังลงไปหมดแล้ว เหลือเพียงบ้านหลังนี้ ที่ตกทอดมาถึงอดีตอาจารย์ใหญ่โรงเรียนอนุบาลซางตาครู้ส จนในที่สุดได้ส่งคืนโบสถ์และกลับมาเป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้าของใหม่ท่านหนึ่ง
ไม่นานนักหลังเจ้าของใหม่ได้เกิดความพยายามในการบูรณะบ้านหลังนี้ แต่การทำงานไม่ง่าย การซ่อมแซมสิ่งปลูกสร้างในชุมชนเก่าโดยเฉพาะถ้าสิ่งก่อสร้างนั้นอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา การเคลื่อนย้ายอุปกรณ์ผ่านชุมชนทำได้ลำบาก เพราะอาจจะกระทบต่อศาสนสมบัติ อยู่บ้านเรือนในชุมชน อื่น ฝใใการทำงานจึงต้องทำผ่านทางริมแม่น้ำทางเหนือเท่านั้นค่าใช้จ่ายในการซ่อมบูรณะนั้นแพงอยู่แล้วจึงแพงขึ้นอีกเป็นสองเท่าคนที่พยายามจะนะบ้านหลังนี้จึงต้องเจอกับต้นทุนมหาศาล
ในที่สุดหลังกรมศิลปากรประกาศขึ้นทะเบียนบ้านวินเซอร์และพื้นที่บริเวณโดยรอบเป็นโบราณสถาน เสียงตอบรับของชุมชนเป็นไปในทิศทางที่เห็นด้วยที่จะให้ว่าหลังนี้กลับฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง “ อย่างน้อยบ้านหลังนี้ก็ยังอยู่ในชุมชนของเราคนในชุมชนน่าจะได้ประโยชน์จากการที่มีผู้มาท่องเที่ยวชื่นชมก็ย่อมจะเข้ามาในชุมชนด้วยไม่รู้ว่าใครเป็นคนนำบ้านไปขึ้นทะเบียนโบราณสถานแต่ก็ถือเป็นสิ่งที่ดี” นั่นคือความเห็นหนึ่งของคนในชุมชน
สายลมแห่งฤดูฝนพัดผ่านชุมชนเก่าริมแม่น้ำเจ้าพระยาบ้านสวยอายุกว่า 100 ปีกำลังจะคืนชีพอีกครั้งสักวัน เมื่อมีคนที่มีกำลัง มุ่งหวังให้บ้านหลังนี้ได้ดำรงอยู่ คงการซ่อมแซมให้สวยงามอีกครั้ง แต่สิ่งที่ต้องไม่ลืมคือการยึดโยงกับรากของชุมชนคาทอลิคเก่าแก่หนึ่งในสองชุมชนของกรุงเทพมหานคร การดำรงอยู่ก็ควรจะเพื่อเกื้ อหนุนและช่วยให้ชุมชนก้าวไปข้างหน้าพร้อมกัน