จากการเดินทางครั้งสำคัญของพลายศักดิ์สุรินทร์ที่ได้กลับบ้านอีกครั้ง ยังมีอีกคนที่เป็นกำลังสำคัญในการช่วยเหลือให้ภารกิจนี้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี คุณหนูนา กาญจนา ศิลปอาชา ซึ่งได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวโดยระบุข้อความว่า....ขอรวบรวมภาพประทับใจจากการไปรับพ่อพลายศักดิ์สุรินทร์กลับบ้าน และเยี่ยมพลายศรีณรงค์…ปฏิบัติการครั้งนี้สำเร็จได้ก็ด้วยความร่วมมือร่วมใจอย่างแข็งแรงของทุกฝ่าย ไม่มีอะไรง่ายเลย มีปัญหาให้ต้องแก้ตลอดทาง แต่ทุกอย่างลุล่วงด้วยดี…ขอบคุณท่านทูตพจน์ผู้เจรจา เจ้าหน้าที่สถานทูตไทยในศรีลังกา ที่ประสานงาน ท่านนายกประยุทธ์ผู้อนุมัติงบประมาณ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมตั้งแต่เจ้ากระทรวง อธิบดีกรมอุทยานฯ ท่านรองอธิบดี คุณหมอและพี่ควาญจากออป. กระทรวงการต่างประเทศ องค์กร RARE แห่งศรีลังกาที่จุดประเด็นเรื่องนี้พลังใจจากพี่น้องคนไทยที่ส่งให้พ่อพลาย และที่สำคัญคือ ความเข้มแข็งแต่อ่อนโยน ว่าง่ายและอดทนของพ่อพลายศักดิ์สุรินทร์…สำหรับความห่วงใยว่าต้องส่งพ่อพลายกลับไปอีกไหมเมื่อร่างกายแข็งแรงแล้ว ขอตอบว่า การจะให้พ่อพลายแข็งแรงอย่างเต็มร้อย เราคงต้องรักษาเขาอยู่ที่แผ่นดินไทยชั่วชีวิตเขาค่ะ…
อีกหนึ่งเรื่องที่พูดกันเยอะคือ เอาอีก 2 เชือกกลับมาด้วยได้ไหม..
เรียนว่า การเอากลับแต่ละเชือกไม่ง่าย กรรมสิทธิ์เป็นของวัดที่เขาอยู่ ถ้าเจ้าอาวาสไม่ให้ เราทำไรไม่ได้เลย..ท่านทูตบอกว่า กรณีที่เราไปเอาศักดิ์สุรินทร์กลับ ก่อให้เกิดแรงกระเพื่อมมากในศรีลังกา ทั้งในเชิงอภิปรายในสภาเขา และการเกรงว่า ช้างที่มาจากต่างประเทศของเขาจะมีการถูกเอากลับอีก (เขามีช้างจากอินเดียและพม่าด้วย)เป็นเรื่องใหญ่ในประเทศ แต่ในมิติที่ดีคือ เขาน่าจะตื่นตัวใส่ใจดูแลสวัสดิภาพช้างที่เขาใช้งานให้ดีขึ้น…
บอกแล้วว่า กรณีศรีณรงค์ตัวเองไม่ห่วง เพราะเห็นแล้วว่าเขาเป็นอย่างไร คนเลี้ยงเขาเป็นอย่างไร…แต่ยอมรับว่าห่วงประตูผา เพราะอายุเยอะกว่าใคร อายุเขาราว 48 แล้ว..
ดิฉันคิดบางอย่างเบื้องต้นไว้บ้าง ที่ไม่ต้องใช้อำนาจรัฐ เพราะไม่ทราบรัฐบาลใหม่จะมีนโยบายเรื่องเกี่ยวกับช้างที่ส่งไปแล้วเขาลำบากอย่างไร แต่จะทำในศักยภาพส่วนตัวที่พอทำได้ แน่นอนไม่ถึงขั้นเอาเขากลับ เพราะเหตุผลหลายอย่างที่เอ่ยไปแล้ว ทั้งเรื่องกรรมสิทธิ์ นโยบายรัฐ แรงกระเพื่อมในศรีลังกาเอง…แต่จะไปหาทางให้เขาได้รับการดูแลสุขภาพต่อเนื่องในศรีลังกาเอง
…ดิฉันจะไปศรีลังกาอีกในไม่นานนี้ คราวนี้เพื่อประตูผา…