ความเป็นไปของวิถีชุมชน จะดำเนินไปหรือมีการขับเคลื่อนพัฒนาการไปได้ แกนของการพัฒนาชุมชน ก็คือ คน คนที่มีความรัก และปรารถนาดีต่อชุมชน คนที่เสียสละให้กับชุมชน วันนี้เราจึงนำเรื่องราวของ สุภาพสตรี ที่มีส่วนสำคัญในการนำ ถนอม รักษา เกื้อกูลให้ชุมชนเติบโตต่อไป
ห้องแถวสองห้อง ตรงข้ามวัตนรนารถสุนทริการาม ตำบลเทเวศร์ ขายเสื้อผ้า ผ้า เครื่องสำอางต่าง น้ำอบฝรั่ง น้ำอบไทยที่ปรุงขายเอง ทำบรรจุขวดขายส่ง สินค้าเบ็ดเคล็ด ของใช้ประจำวันมากมายหลายชนิด มีเจ้าของชื่อ บาง แม่บางที่คนภายหลังรู้จักท่านในชื่อ นางบาง เวมลาน เกิดเมื่อปี 2434 ที่อัมพวา ทำการค้าขายเมื่ออายุ 22 ปี ขณะที่บุตรีคนสุดท้อง อายุ 3 เดือน
แม่บาง มีลูกค้ามาจากฝั่งธนบุรี บางกรวย บางบัวทอง ซื้อขายกันจนคุ้นเคยกันเป็นจำนวนมาก การที่ร้านมีสินค้ามากชนิด ทำให้ลูกค้าเมื่อเข้าร้านมาจะได้ของที่ถูกใจเสมอ ไม่ต้องเสียเวลาไปหาซื้อที่อื่น ร้านแม่บางจึงขายดี นอกจากขายของหน้าร้านแล้ว ยังตัดเสื้อชั้นในผู้ชาย และให้เพื่อนฝูงที่คุ้นเคยเย็บ แล้วจัดเป็นโหล ส่งสำเพ็งอีก แม่บางทำขายส่งอยู่นาน จนมีผู้เอาอย่างเย็บไปส่งบ้าง แม่จึงเลิก
แม่บางขายอยู่จนถึง พ.ศ. 2476 ทางวัดนรนารถต้องการรื้อห้องแถวเพื่อสร้างเป็นดึกแถว จึงเลิกค้าขาย และซื้อที่ดินปลูกห้องแถว ดึกแถวบ้านเรือนให้เช่า เป็นรายได้ทดแทนจากการที่เลิกค้าขายขณะที่เริ่มมีการใช้นามสกุล คุณปู่แห เวมลาน ญาติผู้ใหญ่ที่นับถือได้ให้ใช้นามสกุลของท่านตลอดมา แม่บางระลึกถึงพระคุณและบำเพ็ญกุศล อุทิศให้คุณปู่อยู่เนื่องนิจ
แม่บางอ่านหนังสือออก เขียนได้ เมื่ออายุ 10 ขวบ ก๋งและยายพาลูก ๆ ไปเยี่ยมญาติที่เมืองจีน ยายซื้อหนังสือเรื่อง "ดาวเรือง" ไปด้วย และสอนให้แม่บางอ่านหนังสือเล่มนี้ จนอ่านได้คล่อง และเขียนได้
แม่บางเป็นคนใจบุญ ใจกุศล ไม่ทำบาปทำแต่บุญ ใส่บาตรทุกเช้า เวลาเข้าพรรษา เป็นเจ้าภาพบวชเณรเป็นพระ ที่วัดนรนารถ ครั้งละ 1 องค์หลายครั้ง เมื่อ พ.ศ. 2500 ได้บวชเณรเป็นพระ 5 องค์ ด้วยใจที่น้อมนำในทางกุศลจึงได้บวชเป็นชี อยู่ ณ วัดอโศการาม จังหวัดสมุทรปราการ ระยะหนึ่ง ก่อนจะสึกกลับมาอยู่บ้านตามเดิม
แม่บางรักษาอุโบสถศีลทุกวันพระ เว้นแต่ป่วยไข้บางเวลา วันธรรมดาก็พักผ่อนหย่อนใจตามสบายแม่บางเป็นคนขยันหมั่นเพียร และประหยัด จึงครองเรือนด้วยความสงบสุข มีความกตัญญูสนองพระคุณบิดา มารดา ผู้มีอุปการคุณมิได้ขาด เลี้ยงดูลูกหลานให้อยู่เย็นเป็นสุข ให้ได้รับการศึกษา ส่งหลานไปศึกษา ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา ทั้งสามคน แม้แม่จะเป็นคนประหยัด แต่ก็แบ่งปันทรัพย์ที่ทำมาหาได้เพื่อทำบุญ และ ทำสาธารณกุศลอยู่เนือง ๆ
นางบาง เกิดเมื่อปี 2434 ที่อัมพวา เป็นผู้มีสุขภาพดี ไม่ใคร่เจ็บไข้ได้ป่วย ชีวิตดำเนินมาจนชรา เมื่อไม่สามารถตื่นเช้าใส่บาตรดังเช่นเดิมได้ จึงทำบุญด้วยการซื้อปลาที่ตลาดเทวราชไปปล่อยในแม่น้ำเจ้าพระยา ตอนปากคลองเทเวศร์ ทุกวัน ยุติการปล่อยปลาเมื่อหกล้ม เดินไม่ใคร่ไหว สุขภาพทั่วไปยังดี พึ่งเริ่มป่วยเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2529 และถึงแก่กรรมเมื่อ วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2529 สิริรวมอายุได้ 95 ปี 4 เดือน 12 วัน
บทบาทของท่านในแถบบางพลัด-บางซื่อ อันได้แก่ เป็นผู้บริจาคเงินทุนริเริ่มก่อสร้างโบสถ์ใหม่ของวัดสร้อยทอง เชิงสะพานพระรามหก เมื่อปี 2492 หลังจากพังลงเนื่องจากโดนระเบิดระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง
บริจาคที่ดินตำบลบางบำหรุเนื้อที่ 4 ไร่ ถวายวัดรวก บางบำหรุ เมื่อปี 2495
บริจาคเงินทำบุญถวายวัดสิงห์ บางพลัด เมื่อปี 2502 และวัดภาณุรังษี เมื่อปี 2514
แบ่งที่ดินในซอยร่วมพัฒนา บางพลัด จำนวนหนึ่งไร่ ให้กับสมาคมต่อต้านโรคมะเร็งแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ เมื่อปี 2508 ซึ่งยังคงดำเนินงานมาอยู่จนถึงปัจจุบัน
ว่ากันว่าผู้ที่สละทรัพย์ เพื่อสร้างสาธารณะกุศล เมื่อดับขันธ์ไป จะไปเกิดเป็นนางฟ้า บนสรวงสวรรค์ คุณยายบางผู้มีจิตเมตตาก็น่าจะเป็นเช่นคำกล่าวนร้ไม่ผิด แม่บาง นางฟ้าแห่งบางพลัด
Backbone MCOT ถ่ายทอดเรื่องราว ประวัติศาสตรผ์ท้องถิ่น ประเพณี วัฒนธรรม วิถีชีวิตของผู้คน ที่เป็นความทรงจำ ของ ย่าน ชุมชน พื้นที่ เพื่อการรับรู้และตระหนักถึงคุณค่าที่ ชุมชน เคยมีเพื่อให้ผู้คนได้รับรู้ จดจำและเข้าใจอัตลักษณ์ของท้องถิ่น