พฤษภาทมิฬ คำเรียกช่วงเวลาที่เกิดความรุนแรงทางการเมืองเกิดขึ้นในช่วงวันที่ 17 ถึง 20 พฤษภาคม 2535 เหตุการณ์ครั้งนั้นมีประชาชนบาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก จุดเริ่มต้นของพฤษภาทมิฬเกิดขึ้นมาจากการรัฐประหารในวันที่ 23 กุมภาพันธ์2534 โดยผู้ก่อการอ้างว่ารัฐบาลในขณะนั้น (รัฐบาลพอเอกชาติชาย ชุนหะวัน)ทุจริตฉ้อราษฎร์บังหลวง
ผลของการปฏิวัติทำให้เกิดเราจัดทำธรรมนูญใหม่ มี่มีสาระสำคัญ ปูทางให้มีการสืบทอดอำนาจของผู้ก่อการจึงขัดกับหลักการของประชาธิปไตย ตั้งแต่ การประธานรัฐสภามาจากประธานวุฒิสภา ขัดหลักการประชาธิปไตยที่ประธานรัฐสภาควรมาจากประธานสภาผู้แทนราษฎร , วุฒิสภามีอำนาจมากสามารถอภิปรายไม่ไว้วางใจผิดหลักการกับประชาธิปไตยที่ให้อำนาจวุฒิสมาชิกกลั่นกรองกฎหมาย เพราะวุฒิสภาไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง แต่มาจากการแต่งตั้งของคนไม่กี่คน และสุดท้ายนายกรัฐมนตรีไม่ต้องมาจากสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรก็ได้ซึ่งผิดประเพณีการปกครองตามรัฐธรรมนูญของไทย ที่นายกรัฐมนตรีควรมาจากการเป็นผู้แทนของประชาชน
นักศึกษาประชาชนเห็นว่าหากให้รัฐธรรมนูญดังกล่าวมีผลบังคับใช้จะเกิดการสืบทอดอำนาจจึงเกิดการชุมนุมคัดค้านต่อต้านรัฐธรรมนูญ และคณะผู้ปกครองในขณะนั้น การชุมนุมในคืนวันที่ 17 พฤษภาคมผู้ร่วมชุมนุมเคลื่อนขบวนจากสนามหลวงไปตามถนนราชดำเนินเพื่อไปที่ทำเนียบรัฐบาลแต่ถูกปราบปรามด้วยกำลังอาวุธที่บริเวณสะพานผ่านฟ้าการลงมือปราบประชาชนได้อาวุธโดยผู้มีอำนาจทางทหาร ส่งผลให้ผู้ไม่หวังดีเผาโรงพักนางเลิ้งสร้างสถานนการณ์ให้ประชาชนผู้ร่วมชุมนุมถูกมองว่าเกิดความบ้าคลั่งทำลายทรัพย์สินราชการ ต่อมาวันที่ 20 พฤษภาคมมีการจับกุมจับกุมแกนนำผู้ชุมนุม คือ พลตรีจำลอง ศรีเมือง และผู้ร่วมชุมนุม 3,000 คนไปคุมขัง
การใช้กำลังปราบปรามประชาชนในครั้งนั้นทำให้พลเอกสุจินดา คราประยูร ขาดความชอบธรรมในการที่จะเป็นนายกรัฐมนตรี แต่พรรคการเมืองที่สนับสนุน 5 พรรค ยังคงให้การสนับสนุนต่อไป พรรคการเมืองทั้ง 5 พรรคจึงได้รับฉายาในภายในภายหลังว่า “5 พรรคมาร”
5 พรรคมารเป็นตัวอย่างของการเมืองที่แสนอัปลักษณ์ หาก 5 พรรคมารไม่สนับสนุนพลเอกสุจินดาก็คงไม่มีการต่อต้านและเกิดความรุนแรงเกิดขึ้น 5พรรคมาร ยืนหยัดร่วมกับผู้มีอำนาจทางการทหาร เป็นการทำลายระบอบประชาธิปไตยเสียเองความผิดครั้งนี้จึงใหญ่หลวงนักและในสุดท้ายทั้ง5 พรรคมาร ปัดความรับผิดชอบในการทำร้ายประชาชนโดยอ้างว่าเป็นการกระทำของผู้มีอำนาจ
แม้สถานการณ์การเมืองในวันนี้ ยังไม่ถึงทางตันเท่าวันนั้น หากย้อนกลับไปในช่วงเวลาเดียวกันเมื่อ 30 กว่าปีก่อน ย่อมเป็นสิ่งเตือนใจได้ดีว่าผู้มีหน้าที่ในการปกป้องการปกครองระบอบประชาธิปไตยควรกระทำอย่างไร ควรสนับสนุนและให้ความสำคัญกับสิ่งใดกันแน่ เพื่อให้สมกับหน้าที่ของผู้มีวุฒิภาวะในการปกป้องประชาธิปไตยและประเทศชาติไม่ให้เกิดความสูญเสียรุนแรงเกิดขึ้น