หากไปเยือนวิหารเซียนที่ชลบุรี เข้าชื่นชมงานศิลปะอันงดงาม ทรงคุณค่า สิ่งที่ห้ามพลาด คือการ สักการะท่าน ลื่อทงปิน หรือ หลื่อทงปิน หรือ หลี่ว์ต้งปิน หนึ่งในโป๊ยเซียนที่เป็นที่รู้จักของชาวบ้านมากที่สุด มีสีสัน มีรูปเคารพมากที่สุดในประเทศไทย ประเทศจีน ลื่อทงปิน มีบุคลิกสำอาง กรุ้มกริ่ม อาจหาญเป็นที่เลื่องลือ ภาพของเซียนผู้สะพายกระบี่วิเศษไว้ด้านหลัง ว่ากันว่า ลื่อทงปินมีตัวตนจริงอยู่ในสมัยราชวงศ์ถัง เคยไปสอบรับราชการแต่ไม่สำเร็จ ร่อนเร่พเนจรจนได้มาพบพานหั่งเจ็งลี้ หรือท่านจงหลีเฉวียน กราบเป็นอาจารย์ บำเพ็ญเพียรภาวนาที่จงหนานซานจนบรรลุทิพยภาวะสำเร็จเป็นเซียน
ผู้ที่นับถือท่านลือทงปิน จะบูชาท่านเป็นเซียนแห่งธุรกิจการค้า ความมั่งคั่ง เป็นตัวแทนบุรุษ บัณฑิตบู๊ อิทธิฤทธิ์ในการปรางมารร้าย กำราบปราบปีศาจ และสิ่งอวมงคล
ลื่อทงปิน ยังเป็นเทพเจ้าแห่งการแพทย์ ท่านเก่งในการเล่นแร่แปรธาตุ ช่วยโลกและกอบกู้ผู้อื่นอยู่เสมอ ถือว่ามีจรรยาบรรณของเทพเจ้าแห่งการแพทย์ เป็นเทพเจ้าแห่งการสู้รบ เมื่อลื่อทงปินได้เรียนวิชาดาบเทียนตุน มือถือดาบวิเศษสามารถปราบปีศาจได้ สามารถอธิษฐานให้ดาบบินออกมีธรรมชาติของเทพนักรบ ลื่อทงปินได้เรียนรู้วิธีเรียกสายฟ้า สามารถอยู่ในความดูแลของจอมพลสายฟ้า เรียกลมและเรียกฝนลื่อทงปินจึงได้รับยกย่องเป็นเทพอสุนีด้วย
ยังเป็นเทพเจ้าแห่งการ ประดิษฐ์และวิทยาศาสตร์ ด้วยการเป็นอาลักษณ์นักศึกษา บางตำนานเล่าว่าสามารถอวยพรโชคทางวัฒนธรรมได้ ท่านยังเป็นเทพแห่งความฝัน ผู้นับถือท่านหลายคนนอนในวัดหรือข้างรูปปั้น รอให้ลื่อทงปินมาเข้าฝัน สิ่งที่คนจะจดจำท่านมากที่สุดคือการเป็น เทพเจ้าแห่งโชคลาภ การงาน ตามตำนาน ลื่อทงปิน หรือ หลื่อโจ้วเซียนซือ ในยามปกติจะสะพายกระบี่ไว้กลางหลัง และออกท่องเที่ยวไปทั่วทุกแว่นแคว้น
ผู้ที่เคารพและศรัทธา สามารถเข้าสักการะ ลื่อทงปิน ที่วิหารเซียน จังหวัดชลบุรี
ประวัติท่าน จาีึกในหนังสืองานพระราชทานเพลิงศพ อาจารย์สง่า กุบกอบเกีรยติ เซียนหลื่ออุ่งปิงโอวชือแช่ "หลือ" ชื่อ "ง้ำ" นาม "เสี่ยวเชย" อีกหนึ่งนาม "แป๊ะเจ็ก" เคยเรียกขานเกิดสมัยราชวงศ์ถังแต่โบราณ ที่หมู่บ้าน "หยงลัก" เมือง "ห่อดง" เดือนสี่จีนสิบสี่ค่ำวารกำเนิด ศุภประเสริฐเลิศลักษณ์คิ้วดั่งหงส์สอบ "จิ้งสือ" สามครั้งไม่สมจำนง จึงปลดปลงลงลา "บูเช็กเทียน" ได้พานพบเซียน "เจ็งลี้" ที่ร้านเหล้า พาขึ้นเขา "เฮาะเนี้ย" ไม่หักเหียนแล้วไปภู "จงหน้ำชัว" บำเพ็ญเพียร บรรลุญาณในถ้ำเซียนเรียนรู้ธรรม ผู้วิเศษ "หวยเล้ง" มาถ่ายทอด วิชากระบี่เยี่ยมยอดช่างเลิศล้ำ "เทียงตุงเกี่ยมหวบ" ฝึกหัดเป็นประจำเพราะอยู่ "ถ้า" เลยชื่อ "จ้ำ" แต่นั้นมา
บรรลุธรรมเรียกตนเอง "ซุ่งเอี้ยงจื้อ" ฉายาคือ "ถ่งปิง" คนเรียกหาถ่ายทอดธรรมให้ "เต่งเอี้ยง" แต่นั้นมา
สำเร็จเซียนบนภูผาเขา "โหล่วชัว"มีตำแหน่ง "เง็กเช็งไหล่เสี่ยง" หนาฮ่องเต้หยวนสถาปนายศเหนือหัว
เทพบดี "ซูอิ๋วตี้ถุง" คนรู้ทั่วเผยแผ่ธรรมสอนสั่งทั่วทั้งธาตรี